Back to homepage

ماشومان چې کله خپلې مور سره د کتابونو دکان ته ورسېدل نو اچانګ زمکه په خوزېدو شوه- ټول خلک ويرېدل او مېدان ته راووتل- ماشومان خبر شول چې دا خو زلزله وه- مور ورته ووئيل چې زلزلې ولې راځي- ماشومان چې د کتابونو دوکان ته ورغلل او د خپلې ښوښې کتابونه ئې واخستل نو حېدر د څۀ کتاب واخستو؟

سالانه امتحانونه وشول- ټول ماشومان ډېر په خوشحالۍ سره سکول ته روان وو- د مس ناديه په وېنا ټولو ماشومانو د ځان سره د بوټو تخمونه يوړل- دغه تخمونه ئې د سکول په دوبچو کښې ښخ کړل او په تختو ئې ورسره خپل نومونه هم وليکل- ماشومان ولې ډېر خوشحاله وو؟

د يوې ماشومې پلوشې قصه، چې يوه مرغۍ په پنجره کښې بنديوانه وي او بيا هم ښه د اَرام ژوند کوي د هغې هم په زړه کښې راشي چې کاش هغه هم يوه مرغۍ وې- هغه په خپل خيال کښې يوه مرغۍ شي- خو ډېر زر ورته احساس وشي چې نه د مرغۍ د ژوند نه خو زما ژوند ښه دے- پلوشه په پنجره کښې بنديوانه مرغۍ اَزاده کړي او کۀ نه؟

دا قصه د هغه ملګرو باره کښې ده چې د هغوي تعلق د بيل بيل مذهب او کلتور سره ؤ خو بيا هم د يو بل سره ئې بې کچه مينه او محبت لرلو- ګيتا او رمېش سره ئې د هغوي په کور کښې ديوالي ونماځلو، د وکټر سره ئې د کرسمس خوشحالۍ شريکې کړې- خوږو ماشومانو تاسو ووايۍ چې دوي به اختر څنګه نماځلے وي؟

د لوبيا يوه دانه ده چې د خپل ژوند قصه بيانوي- چې زۀ څنګه تخم وم او بيا څنګه د تخم نه بوټے شوم- اول ئې په نرمه خوره کښې زۀ خخه کړم او بيا ئې راته اوبه اچولې- چې ما کله د زمکې نه سر راوباسلو نو روزانه به وږمه په وخت اوبه راکولې – زما د ګېرچاپېر نه به ئې سخا بوټي لرې کول او دغه شان به زۀ رو رو غټېدم-

په دې قصه کښې د مېرمنو د تعليم او د هغوي په پېشو باندې رڼا اچولې شوې ده- د دويم جماعت ماشومان ډېر خوشحال وو- هکه چې نن مس ثنا د هغوي مېندې خپل سکول ته رابللې وې- چې هغوي په خپلو کسبونو باندې رڼا واچوي- د چامور په پوليس کښې انسپکټره وه او د چا مور پائلټه او د چا ډيزائنره وه نو د چا ډاکټره او د چا مور استاذه- مس ګلالۍ د کومې پېشې سره تعلق لرلو-

د يو ورانکاري مېلو قصه چې د هغۀ د ورانکارۍ له وجې د شاتو ټولې مچۍ د هغۀ نه تنګې وې- د مچو ملکې د ځنګل د نورو ځناور په مرسته ورانکاري مېلو ته د سبق ښودلو اراده وکړه- مېلو توبه ووېستله چې هغه به بيا چرې هم ورانې نه کوي- مېلو سره داسې څۀ واقعه وشوه چې هغۀ توبه وېستله؟

نن د خواري کښو د نړيوالې ورځې په لړ کښې د کلي ټول خلک امين ماما يو پرورګرام له رابللي وو- ټولو ماشومانو وار په وار په سټېج د خپلو خواري کښو مياندو او پلارانو په کسبونو باندې رڼا واچوله او په دوي ئې ډېر فخر کولو- امين ماما د کلي خلک ولې رابللي وو؟

د يوې ماشومې پلوشې قصه، چې يوه مرغۍ په پنجره کښې بنديوانه وي او بيا هم ښه د اَرام ژوند کوي د هغې هم په زړه کښې راشي چې کاش هغه هم يوه مرغۍ وې- هغه په خپل خيال کښې يوه مرغۍ شي- خو ډېر زر ورته احساس وشي چې نه د مرغۍ د ژوند نه خو زما ژوند ښه دے- پلوشه په پنجره کښې بنديوانه مرغۍ اَزاده کړي او کۀ نه؟